รักแท้เจ้าหญิงเงือกน้อย

                             บทนำ

สวัสดีชั้นชื่อ ฮันนี่ อยากรู้ใช่ไหมคะว่าชั้นเป็นใคร จุดเริ่มต้นเป็นยังไง มาคะเดี๋ยวชั้นจะเล่าให้ทุกคนฟัง

ชั้นเป็นนางเงือกมาจากแม่น้ำฮัน 

เห็นผู้ชายคนนั้นไหม ผิวขาว จมูกโด่งเป็นสัน มีรอยยิ้มที่ทำให้สาวๆละลาย เพอร์เฟคสุดๆ กับก้นทรงแอ๊ปเปิ้ลที่ชั้นอยากหม่ำ ว้าว อยากชิมจังเลยชั้นเฝ้ามองเขามา 8 เดือนแล้ว

"ซองฮานค่ะ ได้เวลาถ่ายแล้วคะ"

ระวังที่ผมยืดเส้นยืดสาย ชมวิวทะเลอยู่ตรงสะพานกลางทะเลของโรงแรมอยุ่นั่น ผมจึงหันไปมองตามเสียง แล้วตอบไป 

"ครับ เดี๋ยวเข้าไปครับ"

ผมกำลังเดินเข้าไปข้างใน แต่ต้องทำให้ผมหันหลับไปมองทะเลอีกครั้ง นั่นหางอะไร ทูน่าหรอ ไม่ได้ๆต้องถ่ายเก็บไว้ ด้วยความรีบล้นทำให้พลาดล้มไม่เป็นท่ารู้สึกเหมือนหัวกระแทกกับอะไรสักอย่าง

( ด้านฮันนี่ )

เขาเกือนเห็นชั้นแล้วไหมละ 

เอ๋ นั้นคุณซองฮานเขาจมน้ำนิ ชั้นรีบคว้าโทรศัพท์เขาเอาไว้ ก่อนจะว่ายไปช่วยคุณฮาน ชั้นแบ่งอากาศจากปากชั้นใส่เข้าในปากเขา

หื้มแม้จะอยู่ในน้ำแต่ปากคุณซองฮานชั่งหวานเหลือเกิน อยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้จัง 

เอ๋ มีอะไรพยายามดันมาอยุ่ในปากชั้น อะไรอะเหมือนปลาดูดทะเลเลย หืม ร้อนแรงเหลือเกิน ขอจับก้นแอ๊ปเปิ้ลที่อยากหม่ำมานานหน่อยนะ ฟินจังเลย

ตู้มมมม 

ยัยปลาหมึกมาอีกแล้ว ไม่ได้การละ ชั้นต้องรีบหลบก่อน ยัยปลาหมึกที่ว่าเนี่ย คือยัยผู้หญิงที่ตามติดแจคุณซองฮานของชั้นนะสิ 

บ๊ายบายนะคะคุณซองฮาน เสียดายชำมัดเลย 

(ณ บ้านสวยเกิน)

"นี่ทำไมเทอถือต้องโดนน้ำลงไปช่วยมันด้วย"

"นี่แบ๊ตคุณซองฮานเขาก็เป็นร่วมงานชั้นนะ เห็นคนกำลังจะตายไม่ให้ลงไปช่วยก็ใจร้ายเกินไปแล้ว" สวัสดีชั้นชื่อ โอเกะซัน ชั้นเป็นนางแบบที่วันนี้มีงานคู่กับซองฮาน ชั้นนี่ละเป็นคนโดดลงไปช่วยเขาเอง "เดี๋ยวแปบนึ่งนะแบ๊ตมีสายเข้า"

"ฮัลโหลค่ะ คุณซองฉาย"

(ผมจะโทรมาขอบคุณที่คุณช่วยผมเอาไว้นะครับ)

"อ้อไม่เป็นไรเลยค่ะ ชั้นยินดีค่ะ"

(งั้นไว้มีโอกาสไปทานข้ามกับผมนะครับ ถือว่าผมตอบแทนคุณที่ช่วยผมไว้)

"ได้สิคะ"

(ไว้เจอกันนะครับ ฝันดีครับ)

"ค่ะ ฝันดีนะคะ"

(ด้านแบ๊ต)

สวัสดีผมชื่อ แบ๊ต ผมเป็นนักร้องชื่อดังแนวหน้าของเกาหลี แฟนผมชื่อโอเกะซัน คนที่กำลังคุณโทรศัพท์อารมณ์ดีอยุ่ที่ระเบียงไงครับ ผมไม่ชอบเวลาที่เทอชอบชมไอซองฮานอยุ่ตลอดเวลา แถมวันนี้ยังไปช่วยมันอีก คนอื่นไม่คิดจะช่วยหรือไง 

"แน่ใจหรอว่าแค่เพื่อนร่วมงาน" 

คุณกันสนิทสนมขนาดนี้ไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมงานแล้วมั่ง และนิ่งตอนนี้โอเกะซันขอออกไปเปิดห้องอยู่เองเหตุผลว่าแม่เทอต้องหารให้เทอย้ายออกจากบ้านผม ซึ่งผมตามใจเขาอยู่แล้ว จะทำอะไรผมไม่เคยห้าม 

"ไม่มีอะไรหรอกแบ๊ต เดี๋ยวพรุ้งนี้ซันจะย้ายไปอยู่ห้องใหม่แล้วนะ" 

(ด้านซองฮาน)

เรื่องที่เกิดขึ้นในน้ำ ผมเอาแต่นึกภาพ มีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาจูบ มันเป็นปัญหาซึ่งผมนึกไม่ออกว่าคืออะไร มันรู้สึกดีแบบบอกไม่ถูก หรือว่าแค่ฝันไปหรอเนี๊ย แต่ทุกอย่างมันเหมือนเรื่องจริงเลย

ติ๊งต่อง 

ผมเดินไปเปิดประตูรับ สงสัยเป็นพนักงานซักรีด

"สวัสดีครับ ซักรีดเรียบร้อยแล้วครับ อ้อ ผมเจออันนี้อยู่ในกระเป๋าคุณคิดว่าเป็นของสำคัณเลยเก็บมาให้ ขอตัวก่อนนะครับ"

ผมรับสิ่งนั้นมสจากพนักงาน มันคล้ายเหมือนเกร็ดปลาแต่มีขนาดที่ใหญ่กว่า และมีสีฟ้าทะเล 

(ในทะเลอั่น)

เจอกันแล้วนะท่านผู่อ่าน ชั้นฮันนี่ไง เสียดายจูบนั่นชำมัดเลย ชั้นเก็นโทรศัพท์คุณซองฮานได้ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ขอแอบเปิดดูสักนิดแล้วกันน้าาาา

ติ้ง 

อุ้ย มีข้อความเข้า

-เทอคนที่เอาโทรศัพท์ชั้นไป ชั้นอยากเจอเทอ อีก2วันจะมีงานปาร์ตี้ชั้นอยากให้เทอมา มาให้ได้นะ

คุณซองฮาน เขาอยากเจอชั้น พวกเทอเห็นเหมือนชั้นไหม เขาอยากเจอชั้นอ่า นี่ชั้นไม่ได้ฝันไปใช่ไหม ที่ติดตรงที่ชั้นมีหางแบบนี้นะสิ จะไปยังไงเนี้ย

นึกออกแล้ว ฮอกกี้มียาที่ทำให้เป็นมนุษย์นี่น่า ต้องไปขอความช่วยเหลือเดียวนี้ เขาอยู่ที่เมืองมนุษย์ชั้นต้องไปหาเขา 

ชั้นว่ายน้ำมายันฝั่งมนุษย์เพื่อขอความช่วยเหลือจากฮอกกี้ เขาเป็นเงือกเหมือนชั้น แต่ตอนนี้เขากลายเป็นมนุษย์ไปแล้ว ตอนแรกเขาจะไม่ให้ยาที่ทำให้มีขานั่นกับชั้น ชั้นจึงต้องแย่งมันมาจนได้ ชั้นก้จัดการดื่มมันจนหมด 

ติดตามตอนต่อไป.......

นี่แค่จุดเริ่มต้นและความเป่นมาของเรื่องเท่านั้นเองคะ จะเป็นยังไงถ้าเจ้าหญิงเงือกขึ้นมาเมืองมนุษย์ ติดตามกันได้เลยค้าาา